Ο Γεώργιος Μούγιος (George Mougios and G. Mouyos, Χαλανδρίτσα-Πάτρα,1907 – Αθήνα,1983) ήταν Έλληνας ζωγράφος και ποιητής.

Βιογραφία

Πρώιμα χρόνια & σπουδές

Μετά την αποφοίτησή του από την Ελληνογαλλική Σχολή των Freres Maristes της Πάτρας, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1927 και ακολούθησε σπουδές στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητές τους Γεώργιο Ιακωβίδη, Δημήτριο Γερανιώτη και Σπυρίδων Βικάτο. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα υποκριτικής στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου με καθηγητή το Φώτο Πολίτη.

Ασχολήθηκε επαγγελματικά με το εμπόριο (Κυτιοποιΐα «Φάρος»). Από το 1947 και για είκοσι χρόνια ταξιδεύει στην Ευρώπη, επισκέπτεται τα καλλιτεχνικά κέντρα, μελετά τα ιστορικά και φυσικά μνημεία και φτάνει μέχρι τη Λαπωνία.Ήταν μέλος του ΕΕΤΕ.

Εκθέσεις

Στα 1952-1980 διοργανώνει εννέα ατομικές εκθέσεις του στον «Παρνασσό»και συμμετέχει στις Πανελλήνιες 1963, 1967, 1969, 1971. Ακολουθούν οι ατομικές εκθέσεις: «Mod’Arts Numberone Gallery» Φάληρο 1972, Γκαλλερί «Ρωμαίος» Αθήνα 1977, «Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης» Αθήνα 1979. Εξέθεσε επίσης στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα και στο Παρίσι, όπου το 1953 συμμετέσχε στο Salon des artistes français με το πορτρέτο του γάλλου τεχνοκρίτη Paul Sentenac. Αργότερα στην Ιταλία φιλοτέχνησε και το πορτρέτο του βυζαντινολόγου Silvio Giuseppe Mercati, που βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Το 1973 στην Αθήνα λειτούργησε το προσωπικό εκθεσιακό του κέντρο «Γκαλλερί Δελφοί» μέχρι το θάνατό του.

Έργα του Μούγιου ευρίσκονται στις συλλογές των πρώην ελληνικών ανακτόρων, του Μουσείου του San Francisco (FAMSF), του San Giorgio dei Greci της Βενετίας, της Πινακοθήκης του «Παρνασσού», της Μαρίας Βοναπάρτη, του Valery Giscard D’Estaine, του Cavendish Cannon, κ.ά. Τιμήθηκε με το Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος, του Βασ. Παύλου.

Τεχνοτροπία

Η ποικιλομορφία στο ύφος και η διαρκής τάση αισθητικών μεταβολών είναι το χαρακτηριστικό του ζωγραφικού έργου του, που κορυφώνεται με τη δημιουργία των κύκλων «Λαπωνία», «Τεχνοκρατία» και «Χιροσίμα». Πλούσια είναι και η επίδοσή του στην τοπιογραφία και στο πορτραίτο αλλά και η πορεία του σε εξπρεσιονιστικούς προσανατολισμούς με την προβολή πολύμορφων χρωματικών και γεωμετρικών εντάσεων. Συχνά καταφεύγει σε συμβολισμούς και σε υπερρεαλιστικές εκζητήσεις.

Λογοτεχνικό έργο

Ο Μούγιος εμφανίζεται στα γράμματα το 1932 με την ποιητική συλλογή «Της ζωής μου κάποιες ώρες»που προλογίζει ο Στέφανος Δάφνης (Β΄Έκδοση:1982). Ακολουθούν οι εκδόσεις «Ποιήματα 1941-1944» και «Ὁλοκαύτωμα 1941-1944». Το 1943 συμμετέχει στα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης Νέων Ελλήνων Λογοτεχνών,στην Ανθολογία Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας  και στα πρώτα μετακατοχικά χρόνια εκδίδει (μαζί με τον Χρήστο Πύρπασο) το σατιρικό φύλλο «Τα δυό κορόιδα», με προμετωπίδα το στιχούργημα «Στα ΔΥΟ ΚΟΡΟΪΔΑ γράφουνε / φίρμες εκ των αρίστων / με δυό κορόϊδα διευθυντάς / τον Γιώργο Μούγιο δηλαδή και Πύρπασο τον Χρήστον»!

Πηγή: wikipedia